تجربه هاي نوين در تار نوازي

پنجشنبه ۱۲ آذر ۹۴ ۱۰:۰۶ ۲,۲۸۵ بازديد

تار از گذشته همواره در دو نقش تكنواز و همنواز ايفاي نقش مي كرده است. قدرت صداي آن با سازهايي چون سنتور، عود، كمانچه و ني برابري مي كند و بدون ميكروفون مي تواند در كنار اين سازها به همنوازي بپردازد. در سال هاي اخير علاوه بر كارهاي گروه نوازي ايراني، آهنگ هاي مستقلي نيز براي اين ساز تصنيف شده است. آهنگ هايي مانند چند نوازي تار كه نخستين بار توسط آهنگسازي به نام محسن نفر صورت گرفت و يا دونوازي تار به نام شورانگيز، ساخته حسين عليزاده با اجراي مشترك خودش و ارشد تهماسبي. البته خيلي پيش تر، علي نقي وزيري، آهنگ هاي دونوازي براي تار نوشته بود ولي عموماً اين آهنگ ها شبيه دونوازي هاي غربي بودند كه بيشتر توسط هنرآموزان هنرستان موسيقي اجرا مي شدند و در مجموع از اقبال عمومي برخوردار نبودند.

در مجموع تجربه محسن نفر در آهنگ چند نوازي تار و تارباس كه بيشتر بر اساس تشكيل آكورد زير ملودي اصلي شكل گرفته بود و همچنين تجربه دونوازي تار ساخته حسين عليزاده كه از نوعي فن چند صدايي موسوم به كنترپوان استفاده مي كرد، به مذاق شنوندگان موسيقي ايراني بيشتر خوش آمدند. در خصوص تجربه هاي نوين تار همچنين مي توان به آهنگ فانتزي براي تار و اركستر ساخته حسين دهلوي اشاره كرد. اين آهنگ در اصل بر اساس "بندباز" ساخته كلنل علينقي وزيري بسط و گسترش يافته است. تار همواره در كانون تمدن هاي شهري بوده و كاربردي در موسيقي محلي نداشته است ولي در چند دهه اخير و به خصوص با راه اندازي راديو ايران، برخي نوازندگان محلي به اين ساز روي آوردند. از سوي ديگر برخي نوازندگان موسيقي شهري نيز سعي كردند با استفاده از آن، آهنگ هاي محلي را بازنوازي كنند. اجراي برخي آهنگ هاي مشهور موسيقي غربي با تار از ديگر تجربه هاي نوازندگان معاصر است. چنين تجربه اي ابتدا در باكو پايتخت كشور آذربايجان توسط تارنوازان آذري صورت گرفت و امروزه نيز كيوان ساكت، يكي از نوازندگان ايراني به چنين تجربه اي روي آورده است. اين آثار در اصل براي سازهايي مثل ويولون، پيانو و گيتار نوشته شده اند كه در اجراي جديد با صدادهي تار، رنگ متفاوتي به خود گرفته اند.آموزش تار روشن است اجراي چنين آثاري در مقوله موسيقي ايراني نمي گنجد. بلكه صرفاً تجربه اي براي ايجاد يك موسيقي جديد با هويت دوگانه است.